Dziś chcemy zaprezentować wam kolejny wpis z cyklu „Podstawy łuszczycy” skupiający się na systemowym leczeniu łuszczycy. Tym razem przyjrzymy się rodzajom leczenia systemowego w łuszczycy skupiając się na nowoczesnych lekach biologicznych. Zapraszamy do czytania i komentowania!
Leki biologiczne to nowoczesne terapie, które rewolucjonizują leczenie łuszczycy. Działają one na konkretne mechanizmy układu odpornościowego, takie jak cytokiny odpowiedzialne za stan zapalny (np. TNF-alfa, IL-17, IL-23).
Przykłady leków biologicznych:
- Inhibitory TNF-alfa (np. adalimumab, etanercept)
Skutecznie łagodzą zarówno objawy skórne, jak i stawowe. - Inhibitory IL-17 (np. sekukinumab, iksekizumab)
Działają na specyficzne szlaki zapalne związane z łuszczycą. - Inhibitory IL-23 (np. guselkumab, risankizumab)
Nowoczesne terapie o wysokiej skuteczności i długotrwałym działaniu.
Zalety leczenia biologicznego:
- Precyzyjne działanie, zmniejszone ryzyko działań niepożądanych.
- Skuteczność w ciężkich postaciach łuszczycy i łuszczycowego zapalenia stawów.
- Komfort stosowania – wiele leków podaje się w postaci zastrzyków raz na kilka tygodni.
Wady leczenia biologicznego:
- Wysoki koszt – w wielu przypadkach wymagana jest refundacja.
- Potrzeba regularnych wizyt kontrolnych i badań diagnostycznych.
Więcej o leczeniu systemowym, o tym jak wygląda terapia systemowa, oraz wadach i zaletach leczenia systemowego, w kolejnych wpisach na blogu!
