Zdarz się, że pacjenci poddawani leczeniu łuszczycy, nie są zadowoleni z rezultatów kuracji, nawet jeśli są one zadowalające. Często winę za taki stan rzeczy, ponoszą także lekarze prowadzący, którzy w nieodpowiedni sposób podchodzą do leczenia łuszczycy.
Brak zadowolenia z leczenia łuszczycy, prowadzi często do przerwania kuracji. Pacjenci zmieniają lekarza prowadzącego, próbują leczyć się na własną rękę, lub w skrajnych przypadkach – całkowicie porzucają leczenie. Problem ten jest na tyle powszechny i poważny, że zainteresowało się nim grono specjalistów, z Joanną Narbutt (z Katedry i Kliniki Dermatologii i Wenerologii UM w Łodzi) na czele.
W swojej prezentacji: „Jak rozmawiać z pacjentem, żeby chciał się leczyć? – dylemat lekarza praktyka” Pani doktor sugeruje szereg „powinności” lekarza, dzięki którym można minimalizować niezadowolenie pacjenta.
Co lekarz powinien?
• Przedstawić naturalny przebieg choroby
• Przedstawić czynniki środowiskowe zaostrzające proces chorobowy
• Przedstawić możliwości terapeutyczne
• Przedstawić realne efekty tearpeutyczne i działania niepożądane
• Poznać oczekiwania pacjenta i „ostudzić“ jego oczekiwania
• Zapewnić pacjenta o możliwości kontrolowania procesu chorobowego oraz o konieczności takiego postępowania
• Obiektywnie ocenić nasilenie procesu chorobowego (PASI, BSA)
• Ocenić DLQI i zwrócić choremu uwagę na ten aspekt
• Przedstawić możliwość rozwoju innych chorób oraz wyczulić na nie pacjenta
Pełną wersję powyższej prezentacji, można znaleźć w Internecie, pod adresem: http://www.korektorzdrowia.pl/wp-content/uploads/4.-joanna-narbutt.pdf
Opracowanie własne na podstawie ogólnodostępnych materiałów.
