W kolejnym wpisie na blogu rozwijamy temat leczenia łuszczycy słońcem. Poprzednio zajmowaliśmy się kwestią profitów opalania się dla łuszczyków, oraz bezpiecznego korzystania z kąpieli słonecznych przy łuszczycy. Czy jednak każdy pacjent z łuszczycą powinien się opalać? Odpowiedź poniżej!
Choć promienie słoneczne – a szczególnie promieniowanie UVB – często przynoszą ulgę osobom z łuszczycą, nie oznacza to, że każdemu pacjentowi służy ekspozycja na słońce. Decyzję o opalaniu należy podejmować indywidualnie, biorąc pod uwagę zarówno typ łuszczycy, ogólny stan zdrowia, jak i ewentualne przeciwwskazania. Kto zatem powinien zachować ostrożność lub unikać opalania?
1. Pacjenci z fotowrażliwością
Osoby z nadwrażliwością na światło UV, np. w przebiegu chorób autoimmunologicznych takich jak toczeń rumieniowaty, mogą doświadczyć pogorszenia objawów po ekspozycji na słońce.
2. Chorzy przyjmujący leki fotouczulające
Niektóre leki zwiększają wrażliwość skóry na promieniowanie UV, m.in.:
- retinoidy (stosowane także w leczeniu łuszczycy),
- niektóre antybiotyki (tetracykliny),
- leki moczopędne i przeciwdepresyjne.
W takich przypadkach ekspozycja na słońce może prowadzić do oparzeń, rumienia i powstawania przebarwień.
3. Osoby z historią nowotworów skóry
Pacjenci, u których występowały nowotwory skóry (np. czerniak, rak kolczystokomórkowy), powinni unikać nadmiernej ekspozycji na promieniowanie UV, ponieważ słońce zwiększa ryzyko nawrotu zmian nowotworowych.
4. Pacjenci z aktywną łuszczycą kropelkowatą
Ten typ łuszczycy może reagować w nieprzewidywalny sposób na słońce – u niektórych pacjentów występuje poprawa, u innych zaostrzenie objawów.
