W cyklu „Podstawy łuszczycy” kontynuujemy temat biologicznego leczeniu łuszczycy. Tym razem skupimy się na warunkach kwalifikacji do leczenia biologicznego łuszczycy – wskażemy główne kryteria, opiszemy proces kwalifikacji, etc.. Zapraszamy do czytania i komentowania!
Leczenie biologiczne jest przeznaczone dla pacjentów z umiarkowaną lub ciężką postacią łuszczycy, którzy nie reagują na standardowe terapie.
Główne kryteria kwalifikacji:
- Rozległe zmiany skórne (PASI ≥10, zajęcie >10% powierzchni ciała).
- Brak skuteczności tradycyjnych terapii (metotreksat, cyklosporyna, fototerapia).
- Łuszczycowe zapalenie stawów (ból i uszkodzenie stawów).
- Silny wpływ na jakość życia (DLQI ≥10 – np. depresja, problemy w pracy).
Wymagane badania przed leczeniem:
Morfologia krwi, testy na gruźlicę, wirusowe zapalenie wątroby, próby wątrobowe i nerkowe.
Kto nie kwalifikuje się do terapii?
- Pacjenci z aktywnymi infekcjami (gruźlica, HIV).
- Osoby z chorobami nowotworowymi.
- Pacjenci z ciężkimi chorobami autoimmunologicznymi.
Proces kwalifikacji:
- Konsultacja dermatologiczna.
- Badania diagnostyczne.
- Wniosek o refundację (jeśli dotyczy).
- Rozpoczęcie terapii według zaleceń lekarza.
Więcej o leczeniu biologicznym łuszczycy w kolejnych wpisach na blogu.
