Gdy chodzi o leczenie łuszczycy, jednym z najważniejszych kwestii jest zapewnienie bezpieczeństwa pacjentom. Niektóre leki mogą powodować nieprzyjemne skutki uboczne lub być po prostu nieznośne dla organizmu, co wymaga przerwania terapii. Dlatego tak ważne jest zrozumienie, które grupy pacjentów mogą być bardziej narażone na tego rodzaju problemy.
Grupa naukowców z Szwajcarii i Danii przeanalizowała dane medyczne 791 pacjentów z łuszczycą, w tym 290 kobiet, którzy byli leczeni przez 10 lat. Skatalogowano wszelkie działania niepożądane zgodnie z międzynarodowymi standardami.
Wyniki analizy wykazały, że tradycyjne leki immunomodulujące częściej powodowały działania niepożądane niż leki biologiczne (40,43 vs. 18,22 na 100 pacjentolat) i częściej prowadziły do przerwania leczenia (0,16 vs. 0,02 na 100 pacjentolat). Chociaż zarejestrowano nieco więcej poważnych powikłań związanych z lekami biologicznymi, różnica ta nie była istotna statystycznie.
Analiza danych ze względu na płeć wykazała, że kobiety doświadczały częściej działań niepożądanych dla obu rodzajów terapii (1,8-krotnie więcej dla tradycyjnych leków i 2-krotnie więcej dla leków biologicznych) i częściej przerywały leczenie z powodu nietolerancji. Podczas planowania terapii dla łuszczycy ważne jest więc uwzględnienie różnic między płciami. Dzięki temu można uniknąć powikłań i zapewnić skuteczniejsze leczenie dla pacjentów.
Opracowanie własne na podstawie ogólnodostępnych materiałów.
