Retinoidy są powszechnie stosowane w leczeniu miejscowym wielu schorzeń natury dermatologicznej, w tym ciężkich postaci łuszczycy. Bez wątpienia przydatne w „rozumnej” i odpowiedzialnej terapii, w przypadku nadużywania mogą jednak szkodzić.
Retinoidy to organiczne związki chemiczne, kwasowe pochodne witaminy A. Pobudzają wzrost i wpływają na różnicowanie się komórek nabłonkowych oraz zwiększają syntezę glikoprotein błonowych.
Jak informuje Europejska Agencja Leków, retinoidy stosowane doustnie są silnie teratogenne, tj. mogą powodować występowanie wad w płodach. Uznaje się, że ludzie są gatunkiem najbardziej wrażliwym na toksyczne działanie tego typu związków. Na tej podstawie uznano, że w ramach środków ostrożności miejscowe stosowanie retinoidów u kobiet w okresie ciąży oraz planujących ciąże jest przeciwwskazane.
Stosowanie retinoidów pomaga, szczególnie w ciężkich przypadkach łuszczycy. Należy jednak uważać, gdyż ich nadużywanie, może wywołać szereg skutków niepożądanych.
Dr n. farm. Leszek Borkowski zwraca także uwagę, iż retinoidy mogą powodować występowanie depresji, nasilenie się depresji, lęki i wahania nastroju. Pacjentów przyjmujących retinoidy doustnie należy poinformować, że mogą wystąpić u nich zmiany nastroju i lub zachowania, oraz pacjenci i ich rodziny powinni być wyczuleni na te objawy i w przypadku ich wystąpienia należy skonsultować się z lekarzem. Pacjentów leczonych retinoidami doustnie należy także poddawać obserwacji w kierunku objawów przedmiotowych i podmiotowych depresji. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z depresją w wywiadzie. Dane wskazują, że narażenie pacjentów po zastosowaniu wyłącznie miejscowym jest znikome i jest mało prawdopodobne by tak podawane retinoidy wywoływały zaburzenia psychiczne.
Opracowanie własne na podstawie ogólnodostępnych materiałów.
