Prezentujemy kolejną część naszego zestawu „mitów” na temat łuszczycy, oraz jej leczenia. Pacjenci zbyt często padają ofiarą tychże mitów, dlatego warto edukować na ten temat, i ponad wszelką wątpliwość rozwiewać wątpliwości.
Pierwszą część naszego zestawu mitów o łuszczycy, znajdziecie w poprzednim wpisie, opublikowanym na blogu pod tytułem „Mity na temat łuszczycy„.
Mit 4: „Łuszczyca jest spowodowana niską higieną osobistą”
Łuszczyca jest chorobą układu odpornościowego, i nie ma nic wspólnego z niewłaściwą higieną osobistą. Czynniki wywołujące łuszczycę obejmują szereg czynników, takich jak infekcje, stres lub silne emocje, a także zmiany hormonalne, uszkodzenie skóry, alkohol, otyłość, ubogą dietę, oraz niektóre leki. Więcej na temat czynników wywołujących łuszczycę, znajdziecie w poprzednich wpisach na blogu.
Mit 5: „Łuszczycę można wyleczyć”
Łuszczyca jest uważana za chorobę przewlekłą, a objawy często nie ustępują do końca życia. Leczenie łuszczycy wciąż sprowadza się głównie do łagodzenia widocznych objawów (wyjątek stanowią m.in. leki biologiczne, które działają bezpośrednio na mechanizmy wywołujące chorobę). Przy zastosowaniu odpowiedniej terapii, łuszczycę można jednak skutecznie „kontrolować”, redukując lub też całkowicie eliminując nieprzyjemne objawy choroby.
Mit 6: „Łuszczycę łatwo rozpoznać”
Wiele zmian dermatologicznych na skórze, wygląda łudząco podobnie – na przykład niektóre wczesne objawy łuszczycy, takie jak swędzenie i zaczerwienienie, wyglądają dokładnie tak samo jak wyprysk, lub atopowe zapalenie skóry. Może to czasami powodować trudność w diagnozowaniu choroby, a co za tym idzie pozbyciu się uciążliwych objawów. Ważne jest więc, aby skontaktować się z lekarzem, który może wykonać niezbędne testy (np. testy genetyczne na ŁZS), w celu właściwego rozpoznania.
Opracowanie własne na podstawie ogólnodostępnych materiałów.
