Leczenie osób z łuszczycą przeszło rewolucję – tak twierdzi Irena Walecka (kierownika Katedry i Kliniki Dermatologii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie) w wywiadzie dla Puls Medycyny. Czego dotyczy wspomniana rewolucja w leczeniu łuszczycy? Odpowiedź znajdziecie w naszym streszczeniu.
Od 2013 roku leczenie osób z łuszczycą przeszło rewolucję, zdaniem prof. Ireny Waleckiej. Zmiany, które miały miejsce w ostatniej dekadzie, okazały się niezwykle korzystne zarówno dla pacjentów, jak i dla lekarzy, umożliwiając skuteczne leczenie tej choroby skóry.
W rozmowie z ekspertką zauważamy, że leczenie łuszczycy u dzieci również mocno się rozwija. Już od 4. roku życia istnieje możliwość stosowania leczenia biologicznego, a dla dzieci powyżej 6. roku życia dostępnych jest aż 5 różnych leków. Najnowszą zmianą jest wprowadzenie bimekizumabu do programu lekowego B.47, co oznacza, że dla osób powyżej 18. roku życia dostępnych jest już 11 preparatów. To z kolei otwiera możliwość indywidualnego dopasowania terapii do potrzeb konkretnego pacjenta.
Prof. Walecka podkreśla, że istotną zmianą jest również brak administracyjnych ograniczeń czasowych w leczeniu. W przeszłości terapia biologiczna była limitowana do 24 tygodni, potem wydłużono ten okres do 96 tygodni. Jednak nawet po takiej długości leczenia pacjent był często wyłączany z programu, co prowadziło do powrotu objawów choroby. Obecnie decyzję o czasie trwania terapii pozostawiono lekarzowi, co daje większą swobodę w podejściu do leczenia.
Profesor zaznacza, że łuszczyca to choroba zapalna, a podobnie jak w przypadku innych schorzeń, odstawienie leku nie jest zalecane. Obecnie to specjalista podejmuje decyzję o tym, kiedy przerwać terapię, uwzględniając indywidualne potrzeby pacjenta. Dzięki temu pacjenci z łuszczycą mogą liczyć na bardziej skuteczne i dostosowane do swoich potrzeb leczenie, co stanowi istotny postęp w dziedzinie dermatologii.
Opracowanie własne na podstawie ogólnodostępnych materiałów.
